Kunst in Helmond: Expositie ‘Kanaalwerken’ Gemeentemuseum Helmond

13 oktober 2013 tot en met 2 februari 2014
En gratis museumavond!: vanaf 20.00 uur op 12 oktober 2013

De reusachtige hersenen van een Braincar lichten in vele kleuren op in het duister. Boven onze hoofden zweeft een woekering van zwarte plantaardige vormen tegen een blauwe koepel. Weversliederen strekken zich meterslang uit over een imposante rol velours. En wie herinnert zich de metalen boogbrug voor voetgangers over het kanaal nog? Of het verhaal van de Waterpater, ooit de drijvende kracht achter de steun aan drankverslaafde arbeiders?

Bovenstaande (en nog veel meer) kun je zien tijdens Kanaalwerken, een bijzondere expositie van Gemeentemuseum Helmond. Vanaf 13 oktober 2013 (t/m 2 februari 2014) kun je hedendaagse kunst en historie zien en beleven in de Boscotondohal (F.J. van Thielpark 7) en Koninklijke Textielfabriek Raymakers in Helmond (tijdelijke tentoonstellingslocatie aan de Kanaaldijk NW 61). De expositie vertelt het bijzondere verhaal van de Zuid-Willemsvaart en belicht thema’s als arbeids- en productieprocessen, het alledaagse leven, oude en nieuwe industrie, religie en vrijetijdsbesteding.

Hedendaagse kunst

In Kanaalwerken nemen 24 kunstenaars je mee op reis langs hun reflecties op (de geschiedenis van) industriestad Helmond. De deelnemende kunstenaars die hun werken laten zien in de Boscotondohal en textielfabriek Raymakers zijn Tjebbe Beekman, Niels Broszat, Misja van Daal, Karin van Dam, Nicolas Dhervillers , Tal Erez, Zoro Feigl, Martin Fenne, Ni Haifeng, Frank Halmans, Theo van Keulen, Sven Kroner, Erik van Lieshout, Bert Loerakker, Olaf Mooij, Noralie (i.s.m. Tim van Cromvoirt en Stefan de Beer), Martin Parr, Paul Segers, Yinka Shonibare, Berend Strik, Pilvi Takala, Peter Vermeulen, Sil van der Woerd en Rob Zimmermann. De media zijn divers: schilderkunst, collage, fotografie, video, multimedia, textiel en installatiekunst.

Historie

In de historische presentatie in de Boscotondohal tonen we de gevolgen van de aanleg van de Zuid-Willemsvaart voor de stad en de mensen die er wonen en werken, én wat we er nu nog van merken. Zo zie je bijvoorbeeld een schaalmodel van beide kanaalbruggen. En van de gebouwen die er om heen stonden zoals de verdwenen kasteelpoort. Aan de hand van voorwerpen, foto’s, historische documenten, oude films en kunst vertellen we over de arbeiders, kasteelheren en industriëlen: hun verhalen zijn de leidraad van de presentatie.

Museumavond: toegang gratis

De Museumavond vangt op 12 oktober om 20.00 uur aan (tot 23.00 uur) in de Boscotondohal en bij textielfabriek Raymakers, en is voor iedereen gratis toegankelijk. De avond staat in het tekenvan Kanaalwerken, tevens vinden er allerlei leuke activiteiten plaats van een VJ die muziek en beeld laat samensmelten tot cabaret, poëzie en sketches. Ook kun je de bijzondere (en speciaal voor Kanaalwerken gemaakte) muzikale compositie ‘Passionair’ van Gerard Beljon bijwonen.

Activiteiten & educatie

Tijdens ‘Kanaalwerken’ is er ook voor kinderen, jongeren en scholieren van alles te doen. Zo organiseren we speurtochten bij de historische presentatie en rondleidingen voor kinderen en volwassenen. In de wintermaanden bieden we een educatief programma voor scholen aan. Meer hierover vind je op www.gemeentemuseumhelmond.nl.

 

 

 

 

 

Advertentie

Kunstlokaal 42: Het Nieuwe Rijksmuseum

Het discours moet doorgaan …

Kunstlokaal42 is een activiteit van Lokaal42, gelegen aan de Markt in Helmond. De doelstelling van Kunstlokaal42 is het bevorderen en in standhouden van het discours op het gebied van de kunsten in Helmond. De avonden zijn bedoeld voor alle (in kunst) geïnteresseerden, nieuwsgierigen, amateur- en professionele kunstenaars, en verder iedereen die gewoon een interessante en/of boeiende avond wil meemaken.

De avonden beginnen om 21.00 uur en zijn gratis toegankelijk. Het programma duurt ongeveer anderhalf uur. Vaste onderdelen van het programma zijn het bekendmaken van de volgende exposant en een gesproken column door John van der Sanden. Na afloop van het officiële gedeelte kan het samenzijn in een gezellige sfeer worden voortgezet tot in de kleine uurtjes.

De  achtste editie van Kunstlokaal42 vindt plaats op woensdag 19 december.

 HET NIEUWE RIJKSMUSEUM

Concludeerde Esther Didden twee maanden geleden tijdens Kunstlokaal42 over Dokumenta 13 dat we wellicht onze westerse kijk op kunst moeten aanpassen omdat het zwaartepunt van de moderne kunst zich lijkt te verplaatsen naar het oosten, Tim Zeedijk, hoofd tentoonstellingen van het Rijksmuseum, denkt daar enigszins anders over. Hij  gelooft niet echt dat we de blik meer en meer naar het oosten zullen richten, maar wel dat er voortdurende uitwisseling is tussen alle landen, ook op het gebied van de kunsten. Het Rijksmuseum heeft twee jaar geleden voor het eerst een tentoonstelling in Qatar georganiseerd, en heeft de intentie die samenwerking uit te breiden. Hij zal hier uitgebreid bij stil staan.

De eerste indruk is vaak de belangrijkste. Het Rijksmuseum biedt dat jaarlijks voor honderdduizenden: de eerste indruk van een museum, oog in oog met een echte Rembrandt, bijna tastbare geschiedenis. En daarna zijn er telkens weer nieuwe ervaringen. In deze tijd, waarin de maatschappij in hoog tempo verandert, is dat een dwingende opgave. Met de verbouwing wordt het museum als het ware opnieuw uitgevonden. Het vernieuwde museum past in de 21ste eeuw. Het Rijksmuseum van de toekomst blijft een bron van genot voor liefhebbers van kunst en geschiedenis, ontwikkelt educatieve programma’s en speelt een sociaal maatschappelijke rol. Naast een hoogwaardige presentatie van de collectie zal er voortdurend beweging zijn. Kunst en geschiedenis zijn niet van gisteren en het Rijksmuseum staat in het heden. Een museum waar non stop bijzondere gebeurtenissen plaats vinden. Wanneer het een museum is geworden met smaak, durf, fantasie en optimisme, dan is de missie geslaagd.

Tim Zeedijk zal een uitgebreide presentatie geven over de heropening van het Rijksmuseum en wat daar allemaal bij komt kijken.

Tim Zeedijk (Tilburg, 1976), studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht (specialiteit: 17e eeuw Nederlandse kunst en de geschiedenis van het verzamelen). Van 2003 tot 2009 werkte hij als assistent-secretaris van de conservator die verantwoordelijk is voor de renovatie van het Rijksmuseum. In 2009 werd Tim Zeedijk benoemd tot Hoofd Tentoonstellingen. Hij is nauw betrokken bij het ​​maken, ontwikkelen en realiseren van Het Nieuwe Rijksmuseum.

Popronde 2012 Eindhoven

44 gratis optredens van opkomend muziektalent bij 21 podia in de binnenstad!

Het grootste reizend muziekfestival van Nederland Popronde geeft een nieuwe lichting opkomende bands en muzikanten jaarlijks de kans op te treden buiten de eigen regio en hun netwerk en publiek uit te bouwen. Popronde vindt dit jaar plaats in 32 steden door heel ons land. Vrijdag 16 november strijkt het festival wederom neer in Eindhoven, al jarenlang en traditiegetrouw 1 van de laatste steden in de lange rij.

Uit een record aantal aanmelding van 1020 artiesten zijn door de selectiecommissie 100 veelbelovende artiesten geselecteerd voor Popronde 2012. Deze bands en muzikanten zijn een actuele afspiegeling van aanstormend talent in alle muziekgenres. Dit jaar namen zo’n 500 podia deel en er vonden circa 1000 optredens plaats door de geselecteerde bands! Popronde Eindhoven biedt 44 optredens van nieuw muziektalent bij 21 podia in de binnenstad! Alle concerten van de gloednieuwe Nederlandse talenten zijn gratis toegankelijk.

Op vrijdag 16 november kan je vanaf 20.25u in het centrum van Eindhoven gewapend met een programmaboekje een eigen route uitstippelen tussen de veelzijdige acts bij een grote diversiteit aan podia. Zo is de Effenaar het 3voor12 Hollandse Nieuwe Podium en Dynamo (Grote Zaal) het podium voor 3FM Serious Talent acts. Er vinden tevens intieme Cortonville sessies (Eric Corton) plaats in het Glow cafe van Schellens Fabriek (op tijd inschrijven).

Popronde Eindhoven wordt vanaf 00:30u (tot 04.00u) afgesloten met de feestelijke Afterparty in de Effenaar.

Meer informatie is te vinden op de website van Popronde.

Rijksmuseum gaat ook digitaal open

Tatoeage ontworpen door Droog Design. Detail van Stilleven met bloemen in een glazen vaas, Jan Davidszn. De Heem en Rachel Ruysch, 17de-eeuw. Collectie van het Rijksmuseum.

In opmaat naar de opening volgend jaar april lanceerde het Rijksmuseum gisteren  Rijksstudio. Een voor de museumwereld innovatieve digitale toepassing waarin een groot deel uit de Rijksmuseumcollectie voor iedereen gratis beschikbaar is. 125.000 bekende, onverwachte en verrassende beelden om tot in detail op in te zoomen, om aan te raken, te ‘liken’ én om zelf mee aan de slag te gaan. Droog Design en Alexander van Slobbe lieten zich als eersten inspireren door de collectie en maakten een eigen creatie.

Rijksstudio is tot stand gekomen dankzij de steun van de BankGiro Loterij, de cultuurloterij van Nederland.

Taco Dibbits, directeur Collecties: ‘Rijksstudio is ontstaan vanuit de overtuiging dat de collectie van het Rijksmuseum van en voor iedereen is. Om naar te kijken en van te genieten en ook om zelf mee aan de slag te gaan. In iedereen schuilt een kunstenaar!’

Maak je eigen meesterwerk

Rijksstudio brengt de collectie van het Rijksmuseum groots in beeld en is zo gemaakt dat iedereen de collectie makkelijk kan ontdekken, aanraken, delen en zelf toepassen. Zo zijn de afbeeldingen op hoge resolutie rechten vrij te downloaden en kan men bijvoorbeeld met zelfgekozen afbeeldingen of details een reproductie (laten) maken, een iPadhoes printen, een bank bekleden of zelfs een scooter of auto beplakken. Rachel Harding van Droog Design en ontwerper Alexander van Slobbe lieten zich al inspireren en maakten respectievelijk een tatoeage met 17de-eeuws bloemstilleven en een schitterende zijden sjaal met zilveren kannen uit de collectie van het Rijksmuseum.

Maak je eigen studio

Op de website kan je ook je eigen studio maken met verrassende thema’s en onverwachte beelden uit de collectie van het Rijksmuseum. Iedereen kan zijn eigen Rijksstudio hier aan toevoegen.

Aanraken mag!

Rijksstudio maakt deel uit van de nieuwe website van het Rijksmuseum en is speciaal gemaakt voor tabletgebruik en responsive van opzet. Dit betekent dat je de Rijksstudio optimaal kunt bekijken op zowel je desktopcomputer, laptop, iPad of iPhone. De ervaring van het aanraken op de iPad is ronduit spectaculair.

Binnenkort een review van deze nieuwe website!

To the Moon and back – Alicia Framis in de Rabo Kunstzone

Hoe zou het zijn om op de maan te wonen? En wat zouden mensen nodig hebben om op de maan te (over)leven? Kunstenaar Alicia Framis stelde zichzelf en een groep van ontwerpers, architecten en kledingontwerpers deze vraag. De antwoorden resulteerden in de tentoonstelling Daily Future in de Rabo Kunstzone te Utrecht.

Rabo Kunstzone

Er zijn bedrijven die in een indrukwekkende kunstcollectie bezitten. De kunstwerken zijn vaak alleen te zien voor medewerkers, klanten en bezoekers. De Rabobank wilde echter meer met de collectie, namelijk deze toegankelijk maken voor een groter publiek. Begin 2011 opende in het Rabobankkantoor te Utrecht de Rabo Kunstzone. De Rabo Kunstzone is elke werkdag open voor publiek. De ruimte bevindt zich op de begane grond met grote ramen die ook voorbijgangers een kijkje gunnen.

Twee keer per jaar wordt hier een tentoonstelling georganiseerd: een expositie met kunst uit de eigen collectie van de bank, de andere als solotentoonstelling van een kunstenaar die een speciaal plekje in de Rabo Kunstcollectie heeft. Deze collectie is overwegend Nederlands, maar sinds enkele jaren wordt ook werk van Internationaal talent aangekocht. Naast jonge kunstenaars zijn ook veel goede, meer ervaren kunstenaars opgenomen in de collectie. In veel gevallen volgt de Rabobank een kunstenaar gedurende zijn of haar carrière. Van Alicia Framis zijn meerdere werken aangekocht voor de Rabo Kunstcollectie, waaronder het werk Not for Sale. Een portretfoto van een lachende jongen. Hij draagt een kettinkje met de tekst Not for Sale. Een werk dat je aan het denken zet over de prijs van producten, diensten en zelfs van mensen.

Daily Future

De van origine Spaanse kunstenaar Alicia Framis ontwikkelde vier nieuwe werken voor Daily Future. Ze transformeerde de Kunstzone in een ruimte waarin ze de bezoeker meeneemt naar het dagelijks leven op de maan, in de ruimte en langs denkbeeldige steden om hierna terug te keren op aarde. Met Daily Future wakkert zij een gesprek aan over nieuwe mogelijkheden in de toekomst. De tentoonstelling bestaat onder andere uit een gigantisch kunstwerk aan de wand dat een informatiebord in een vertrekhal voorstelt. Met sprookjesachtige bestemmingen als Neverland, Utopia en Gotham City. Daarnaast zien we videowerken, een conceptstore en een aardappel-schreeuw-toren.

Conceptstore

In de conceptstore zijn producten te vinden, gebaseerd op kenmerken van de ruimte. Er is geen geluid op de maan, omdat je in een vacuüm verblijft. Op welke manier kun je dan toch de stilte verdrijven? Tao G. Vrohovec Sambolec ontwikkelde de Teethphone. Met een koptelefoon op, om de geluidloosheid van de maan na te bootsen, verpak je een plaatje ijzer in een plastic beschermhoesje. Dit plaatje hangt aan een draad die uit het plafond komt. Het plaatje gaat in je mond en wanneer je er met gesloten lippen op bijt, hoor je opeens door de trillingen op je tanden het ruisen van de zee. Spelende kinderen. Vogelgeluiden. De mond wordt het gehoororgaan en het hoofd de luidspreker.

Behalve een gebrek aan geluid is er op de maan ook een gebrek aan zwaartekracht en dus aan een duidelijke boven- en onderkant. Vandaar dat Alicia Framis een colaflesje Mooncola ontwikkelde met aan beide zijden een dop.

Hoe zou een huis eruit zien op de maan? Hoe gaan architecten om met het feit dat het op sommige plekken op de maan twee weken achtereen licht is en daarna twee weken donker? Alicia Framis ontwikkelde samen met Uriel Fogue het Helmet House, een ronde leefomgeving met een vizier dat open of dicht kan, naargelang het leefritme van de bewoners. Het doet een beetje denken aan een gigantische scooterhelm.

De Mona Lisa zorgt voor isolatie

Naast de conceptstore staat een opvallende sculptuur. Opgebouwd uit aardappelen en aardappelzakken, geïnspireerd op Japan. In Japan hebben bedrijven vaak aparte ruimtes waar werknemers een power nap kunnen nemen of waar zij hun boosheid, frustratie, blijdschap of verdriet kunnen uiten. De aardappelruimte is een ruimte waarin je even helemaal alleen bent. Met een druk op een grote rode knop wordt een opname gestart en mag je zo hard schreeuwen als je wilt. De aardappelen isoleren het geluid, je hoeft je dus niet te genereren. De schreeuw wordt omgezet in een patroon, waar in een 3D printer een ‘kopje’ van gemaakt wordt. Het aardappelras dat gebruikt is voor het kunstwerk draagt de naam Mona Lisa, een prachtige toevalligheid.

Duidelijk concept en praktische uitwerking

De tentoonstelling zit erg goed in elkaar. Er is een duidelijk concept dat in een inleidende film uiteen wordt gezet. Maar ook zonder de film te bekijken zijn er genoeg manieren waarop het idee en doel van de kunstenaar duidelijk worden. Er is een audiotour met gesproken informatie over de meeste kunstwerken, naast ieder kunstwerk hangt of ligt een uitgebreid label met uitleg. Daarnaast is er een krant gemaakt met achtergrondinformatie over het project, de producten, de werkwijze en totstandkoming van de expositie. In zowel de film als de uitwerking van de tentoonstelling komt Framis naar voren als een kunstenaar die werkt vanuit een vraag of idee over ons leven. Zij werkt dit idee op een praktische manier uit en weet tegelijkertijd de magie, verbazing en de grootsheid van de vraag te behouden.

Iets om over na te denken

Alicia Framis wil door middel van haar werk mensen samenbrengen en laten nadenken. Dat is haar met de tentoonstelling goed gelukt. Veel technieken die ontwikkeld zijn voor of door ruimtereizen, zoals Internet en mobiele telefonie worden nu op aarde gebruikt. Framis geeft een idee over hoe aardse producten en technieken gebruikt kunnen worden voor een leven in de ruimte.

Het meest sprookjesachtige product in de conceptstore is voor mij de Earth Compass, een kompas waarvan de punt niet naar het Noorden, maar naar de Aarde wijst. Het kompas is gemaakt met het idee dat een mens niet lang in de ruimte kan overleven zonder de aarde te zien, of op z’n minst te weten waar de aarde ligt.

De vooronderstelling dat de mens altijd heimwee zal hebben naar zijn oorspronkelijke verblijfsplaats geeft een extra dimensie aan de tentoonstelling. Want hoeveel producten en diensten er ook worden bedacht om het de mens zo comfortabel mogelijk te maken in de ruimte, zal hij zich er ooit echt thuis voelen?